Het Dilemma van de Herkansing: Een Toets Opnieuw Doen of Niet?
Wanneer studenten/leerlingen falen voor een toets, rijst vaak de vraag: moeten we herkansingen toestaan? Dit is een controversieel onderwerp in het onderwijs, waarbij voor- en tegenstanders sterke argumenten hebben. In deze blog duiken we dieper in deze kwestie, analyseren we de voor- en nadelen en proberen we een evenwichtige conclusie te trekken.
1. Argumenten vóór herkansingen:
a. Kansen voor groei en leren Fouten maken is een natuurlijk onderdeel van het leerproces. Door studenten een tweede kans te geven, bieden we hen de mogelijkheid om van hun fouten te leren en zichzelf te verbeteren.
b. Verminderen van examenstress Sommige studenten presteren slecht vanwege testangst of externe factoren zoals persoonlijke problemen. Een herkansing kan hen de mogelijkheid bieden om te laten zien wat ze echt kunnen zonder de druk van “alles of niets”.
c. Eerlijkheid en gelijkheid Niet iedereen heeft dezelfde start in het leven. Het toestaan van herkansingen kan helpen om ongelijkheden te compenseren en ervoor zorgen dat iedereen een eerlijke kans krijgt om te slagen.
2. Argumenten tégen herkansingen:
a. Ondermijnt de waarde van voorbereiding Als studenten weten dat er altijd een herkansing beschikbaar is, kunnen ze minder geneigd zijn om zich de eerste keer volledig in te zetten. Dit kan de waarde van goede voorbereiding en inspanning verminderen.
b. Administratieve uitdagingen Voor docenten en onderwijsinstellingen kan het beheer van herkansingen logistieke en administratieve uitdagingen opleveren, zoals het creëren van nieuwe toetsen en het vinden van geschikte tijden en locaties.
c. Potentiële devaluatie van cijfers Als te veel studenten een hoger cijfer behalen door herkansingen, kan dit de waarde van cijfers in het algemeen verminderen en kan het moeilijker worden om echte academische prestaties te onderscheiden.
3. Middenweg: Voorwaardelijke Herkansingen
Misschien is de oplossing niet zo zwart-wit. We kunnen voorwaardelijke herkansingen overwegen waarbij:
- Studenten een bepaald minimumcijfer moeten halen om in aanmerking te komen.
- Herkansingen beperken tot een bepaald aantal per studiejaar.
- Een gesprek of reflectie vereisen over waarom de student faalde en hoe ze zich voorbereiden op de herkansing.
Conclusie:
Het dilemma van herkansingen in het onderwijs is complex. Hoewel er sterke argumenten zijn voor en tegen, is het misschien het beste om een flexibele aanpak te hanteren die zowel de behoeften van de student als de integriteit van het academische systeem respecteert. Wat denk jij? Moeten we altijd herkansingen toestaan, ze volledig afschaffen, of ergens daartussenin zitten?